|
|
|
Johanna De gevangenisbloem, druk 2, 32 blz. | Ds. Timmers bezoekt eenmaal per week de gevangenen. Thuis vertelt hij van den pas gekomen gevangene, die somber neerzit en ontoegankelijk is voor eenig woord. Eenige weken daarna had de man een klein plantje in zijn cel, dat hij op de binnenplaats had zien staan en had mogen meenemen. "Toen de dominee ’n week later terugkwam was het plantje dood, hetgeen den gevangene zeer veel leed deed. Nita, het dochtertje van den predikant, is daardoor getroffen en vraagt vcor den armen man een nieuwe, sterkere plant te mogen koopen. Dat mag. De gevangene is door dat geschenk zeer geroerd; er wordt nog aan hem gedacht, hetgeen den predikant aanleiding geeft hem te vertellen, dat Christus ook in liefde aan hen denkt. Dit woord vindt nu ingang in zijn hart en wordt hem ten zegen. Aanbevolen. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1919 |
Johanna De gevangenisbloem, druk 3, 32 blz. | Te laat ontving ik dit boek om 't nog woordelijk te kunnen lezen, zooals anders mijn gewoonte is. Wat ik er van las deed aangenaam aan en was degelijk. "De gevangenisbloem", door Johauna. De titel doet het reeds vermoeden: een ongelukkige gevangene, verteederd door een gave der liefde. De gedachte is heel goed, de uitwerking eveneens; alleen was 't dunkt mij niet noodig geweest, dat Nita iets van dien moord hoorde en mooier had ik het gevonden, zoo de schrijfster de bekeering van den gevangene meer had laten gevoelen, in plaats die openlijkte vertellen; of is dit niet het heilgeheim tusschen een menschenziel en zijn Schepper? | Boekbeoordeling in Het Kind, 18-12-1909 Open Boekbeoordeling. |