|
|
|
A. van Atten De minste, druk 1, 168 blz. | jongensboek; geschikt voor een leeftijd van 12-14 jaar; algemeene strekking. Korte inhoud: 't Is Wim Wouters, die de minste zal moeten wezen. Dat is een moeilijk werk voor den jongen. Hij maakt heel wat door. Hij gaat visschen met zijn vrienden. Ze lichten de fuik van boer Valkhof. Later gaan ze vergeving vragen. Ze gaan met een lijst rond om geld in te zamelen voor een nieuwe hit voor Verberk, den borstelkoopman. Op school kan Wim het maar slecht vinden met Flip Kampers, den deugniet. Flip doet zijn moeder veel verdriet. Hij neemt geld van haar weg, rookt sigaretten, leest slechte boeken, gaat stil naar de bioscoop, enz. De jongens uit zijn klas moeten hem niet. Wim Wouters ,heeft bepaald een hekel aan Flip. Eens komt het tusschen die beiden zelfs tot een vechtpartij op het voetbalveld. Meester Verhagen is vol zorg over Flip. Eindelijk steelt Flip 25 gulden uit het Zendingsbusje. Op listige wijze weet hij de verdenking op Wim te doen vallen. Als Flip een nieuwe fiets heeft gekocht van het gestolen geld, komt alles uit. Wim Wouters gaat naar Flip om hem zijn vriendschap te schenken. Om Christus' wil is Wim de minste. Algemeene op- of aanmerkingen: Het boek leest prettig. Het is een gezond Christelijk jongensboek. Zonder aarzeling kunnen we dat boek aan onze jongens uitreiken. Deze zin typeert het boek wel: Vele menschen vieren Kerstfeest bij een verlichte Kerstboom, zonder te weten wat Kerstfeest is. Die menschen kunnen Kerstfeest vieren, die den Christus noodig hebben leeren krijgen. Zoo ongeveer staat het er. De schrijver is overtuigd, dat hij den jongens moet voorhouden, dat Gods eisch om Hem te vreezen, tot alle menschen, ook tot hen komt. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1933 Open Boekbeoordeling. |
A. van Atten De minste, druk 1, 168 blz. | We durven voor dit mooie, dikke jongensboek een ruim debiet voorspellen. Jongens, die op een gevarieerden inhoud gesteld zijn, kunnen hier te gast. Wim Wouters en z'n kameraden gaan uit visschen, en als ze niets vangen, lichten ze de fuik van een boer. Wim is er niet gerust op; hij vertelt alles aan z'n Moeder, belijdt z'n misdaad ook tegenover den boer, wat ook z'n vriendjes doen. Met z'n vieren gaan zij geld ophalen voor een borstelkoopman, wiens hit gestorven is. Boer Valkhof, wiens fuik ze gelicht hebben, laat zich hierbij als een oprecht Christen kennen. Op een schoolreisje bezoeken ze 't Westland, waar ze druiven eten bij een kweeker, die op Zondag niet verkoopt. In De lier zien ze 't gedachtenisraam van den martelaar Arent Dircksz. de Vos. Vooral Wim wordt er door getroffen. Dat men als Christen dikwijls een offer moet brengen, brengt hem tot nadenken. Op school komt er verandering, als er een nieuweling z'n intrede doet, die reeds op een paar scholen wegens wangedrag is weggejaagd. Ook hier toont Flip zich een valschen jongen, die het bij al de klassegenooten spoedig verbruid heeft. Vooral Wim en Flip kunnen elkaar niet zetten. Wim heeft een hekel aan hem, en kan niet voor hem bidden. Nog erger wordt het, als 't Zendingsbusje is leeggestolen en Wim ervan verdacht wordt door het hoofd van de school. Wel vertrouwt de klasse-onderwijzer Wim volkomen, en ook z'n kameraads gelooven niets van Wims schuld, maar voor Wim is het niet aangenaam. Eindelijk komt Wims onschuld aan het licht, doch Willem en de andere jongens haten den dief nog erger dan vroeger. Hij kan er niet toe komen de minste te wezen, tot een Kerstpreek van den dominee en een gesprek met zijn onderwijzer hem overtuigen, dat God wil, dat hij de minste moet zijn. Daarop gaat hij naar Flip, den dief, en reikt hem de hand, waarop deze verteederd wordt en tot oprechte schuldbelijdenis voor God en menschen komt. De vorm is metterdaad aantrekkelijk. De strekking leerzaam, de illustraties en heel de typografische verzorging correct. De omslagteekening is kleurig. Of we heelemaal geen aanmerking hebben? Hoogstens, dat de structuur van den inhoud tengevolge van eenige niet noodzakelijke episoden enkele zwakke punten vertoont, doch dat zullen de gretige lezers niet eens bemerken. En voorts, dat de groote menschen als Christenen misschien een tikje geidealiseerd zijn, maar dat kan voor de jeugd geen kwaad. Ze zullen later wel bemerken, dat ook oudere menschen als Christenen tegenvallen. We vinden dit verhaal, dat leert, hoe de jongens biddend tegen hun gebreken moeten strijden, zóó geslaagd, dat we 't hartelijk aanbevelen. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1933 |
A. van Atten De minste, druk 1, 168 blz. | A. van Atten. De minste. Uitg. W.D. Meinema, Delft f 0.50, f 0.55. f 1.35 J. en M. 12-14. Voor de jongeren een boekje dat ze graag zullen lezen. Flip, een jongen van een weduwe, past zeer slecht op, steelt, gaat naar bioscoop, snoept en liegt, doch tenslotte leeren de andere jongens de minsten te zijn. Vooral Wim, die de schuld van een diefstal krijgt, moet dit leeren. Hartelijk aanbevolen. | Open Gids Gids inzake jongens- en meisjeslectuur, 2de druk, 1937 |
A. van Atten De minste, druk 2, 167 blz. | jongensboek; geschikt voor een leeftijd van ± 11-15 jaar; algemeene strekking. Korte inhoud: Wim Wouters en z'n vrienden, allen jongens van een Chr. School, lichten een fuik. Zij komen echter tot schuldbekentenis. Vooral Wim Wouters wil voortaan trachten een Christenjongen te zijn. Als hij echter door het hoofd der school ten onrechte van diefstal wordt verdacht, valt het hem moeilijk, den dader, die met opzet een gestolen gulden onder zijn jas legde, te vergeven. Door een goede Kerstpreek komt hij er toe om tegenover zijn belager de minste te zijn. Hij is dan niet alleen een Christenjongen, maar toont zich ook een jonge Christen. Algemeene op- of aanmerkingen: Een goed boek, dat zonder bepaald heel boeiend te zijn, toch den juisten toon treft. Taal en stijl is goed. De strekking is in orde. De uiterlijke verzorging is keurig. Conclusie: Aanbevolen voor Z.S. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1936 Open Boekbeoordeling. |
A. van Atten De minste, druk 3, 168 blz. | jongensboek; geschikt voor een leeftijd van ± 9-14 jaar; algemeene strekking. Korte inhoud: Wim Wouters en zijn vrienden, allen jongens van een Chr. School, lichten een fuik. Ze komen echter tot schuldbekentenis. Vooral Wim Wouters wil voortaan trachten een Christenjongen te zijn. Als hij echter door het hoofd der school ten onrechte van diefstal wordt verdacht, valt het hem moeilijk, den dader, die met opzet een gestolen gulden onder zijn jas legde, te vergeven. Door een goede Kerstpreek komt hij er toe om tegenover zijn belager de minste te zijn. Hij is dan niet alleen een Christenjongen, maar toont zich ook een jonge Christen. Algemeen op- of aanmerkingen: Een goed boek, dat zonder bepaald heel boeiend te zijn, toch den juisten toon treft. Taal en stijl is goed. De strekking is in orde. De uiterlijke verzorging is keurig. Conclusie: aanbevolen voor Z.S. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1939 Open Boekbeoordeling. |
A. van Atten De minste, druk 4, 172 blz. | G.K.C.O. (Cart. band). 21 t.d.t. We durven ook voor den herdruk van dit mooie, dikke jongensboek weder een ruim debiet voorspellen. Jongens, die op een gevarieerden inhoud gesteld zijn, kunnen hier te gast. Wim Wouters en z'n kameraden gaan uit visschen, en als ze niets vangen, lichten ze de fuik van een boer. Wim is er niet gerust op; hij vertelt alles aan z'n Moeder en belijdt z'n misdaad tegenover den boer, wat ook z'n vriendjes doen. Op een schoolreisje bezoeken ze 't Westland, waar ze druiven eten bij een kweeker, die op Zondag niet verkoopt. In De Lier zien ze 't gedachtenisraam van den martelaar Arent Dircksz. de Vos. Vooral Wim wordt er door getroffen. Wim heeft een hekel aan Flip, een nieuwen leerling op school, en kan niet voor hem bidden. Nog erger wordt het, als 't Zendingsbusje is leeggestolen en Wim er van verdacht wordt door het hoofd van de school. Wel vertrouwt de klasse-onderwijzer Wim volkomen, en ook z'n kameraads gelooven niets van Wims schuld, maar voor Wim is het niet aangenaam. Eindelijk komt Wims onschuld aan het licht, doch Willem en de andere jongens haten den dief nog erger dan vroeger, tot een Kerstpreek en een gesprek met zijn onderwijzer hem overtuigen, dat God wil, dat hij de minste moet zijn. De vorm is metterdaad aantrekkelijk. De strekking leerzaam, de illustraties correct. Of we heelemaal geen aanmerking hebben? Hoogstens, dat de structuur van den inhoud tengevolge van eenige niet noodzakelijke episoden enkele zwakke punten vertoont, doch dat zullen de gretige lezers niet eens bemerken. En voorts, dat de groote menschen als Christenen misschien een tikje geïdealiseerd zijn, maar dat kan voor de jeugd geen kwaad. Ze zullen later wel bemerken, dat ook oudere menschen als Christenen tegenvallen. We vinden dit verhaal, dat leert, hoe de jongens biddend tegen hun gebreken moeten strijden, zóó geslaagd, dat we 't hartelijk aanbevelen. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1940 |
A. van Atten De minste, druk 5, 172 blz. | G.K.C.B. 21 t.d.t. Jongens, die op een gevarieerden inhoud gesteld zijn, kunnen hier te gast. Wim Wouters en z'n kameraden gaan uit visschen, en als ze niets vangen, lichten ze de fuik van een boer. Wim is er niet gerust op; hij vertelt alles aan z'n Moeder en belijdt z'n misdaad tegenover den boer, wat ook z'n vriendjes doen. In De Lier zien ze 't gedachtenisraam van den martelaar Arent Dircksz. de Vos. Vooral Wim wordt er door getroffen. Wim heeft een hekel aan Flip, een nieuwen leerling op school, en kan niet voor hem bidden. Nog erger wordt het, als 't Zendingsbusje is leeggestolen en Wim er van verdacht wordt door het hoofd van de school. Eindelijk komt Wims onschuld aan het licht, doch Willem en de andere jongens haten den dief nog erger dan vroeger, tot een Kerstpreek en een gesprek met zijn onderwijzer hem overtuigen, dat God wil, dat hij de minste moet zijn. De vorm is aantrekkelijk. De strekking leerzaam, de illustraties correct. We vinden dit mooie, dikke boek, dat de jongens voorhoudt, hoe ze biddend tegen hun gebreken moeten strijden, zóó geslaagd, dat we 't hartelijk aanbevelen. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1941 |