|
|
|
|
| Ida Keller De nieuwe naam, druk 1, 78 blz. | Rebekka van Praag en Lea, twee vriendinnetjes, twee weezen, twee bewoonsters van de Jodenbuurt, twee dochteren Abrahams, komen in kennis met Maria, een christenmeisje. Maria bewijst aan Rebekka vriendelijkheid, Rebekka komt bij Maria's ouders, krijgt een Bijbel in leen, dien zij ijverig en heilbegeerig leest en op haar beurt uitleent aan Lea, haar ongelukkig, mismaakt vriendinnetje. Beiden komen tot den Heiland en ondervinden van hun volksgenooten veel smaad. Na den dood van Maria trekken de ouders zich het lot van Rebekka en Lea aan, zoodat deze beiden in Christelijke omgeving hun dagen kunnen doorbrengen. Ziedaar de hoofdinhoud. 't Verhaal is nog al vlot verteld, al rammelen hier en daar de zinnen van oude cliché's. Ook begrijp ik niet, waarom de schrijfster Maria laat sterven. Is dat, om het boek aandoenlijker te maken? Ik vrees, dat ze dan haar doel is voorbijgeschoten, want ze wordt in de beschrijving van dat sterven sentimenteel, en het »gedicht«, waarmee hoofdstuk XV begint, moest ze liever bij een herdruk weglaten. Dat is heusch àl te week! | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1918 |