|
|
|
W. Schippers De strooper, druk 1, 24 blz. | Hoe een jong mensch van zijn lust tot "stroopen" genezen wordt. Een tocht in de rietlanden op den dag des Heeren, kostte hem bijna het leven, maar juist deze ervaring werd hem tot heil. De strekking van het verhaal in zijn geheel is goed; ook van de hier en daar ingevlochten opmerkingen en vermaningen aan jonge lieden. Wij vreezen echter, dat ze er wel over heen zullen lezen, of anders ze voor kennisgeving zullen aannemen. Taal, stijl en inkleeding laten echter veel te wenschen over. Op blz. 3 komen de woorden voor: vuurwerker, stelplaat, afsluiter, center; op blz. 4 taling, - zulke woorden behoeven verklaring, als men ze bepaald gebruiken wil. Op blz. 4 draagt men geheel onnoodig, "een kloeken(!) zoon met schaatsen aan de voeten en hard bevroren kleeren binnen", wat de moeder den doodsteek(!) geeft. Tien tegen één, dat de vervolgens genoemde Willem voor dien kloeken drenkeling wordt aangezien. Ten onrechte echter, zooals veel later blijkt. Op dezelfde bladzijde lezen wij: "Laat ons eerst zien, wie hij is en daarna, hoe hij een strooper werd." In eene eenvoudige vertelling "valt" dit niet. Een paar regels verder:... . "het kleine dorp, waar hij geboren is en dat thans nog zijne woonplaats is." Dit is bepaald leelijk. Op blz. 5 worden slechte, lichtzinnige menschen nader omschreven als dezulken, die slechts de lichtzijde van het leven zoeken. Laag-bij-den-grondsche beschrijvingen over het aan- en uittrekken van kleedingstukken, met nauwkeurige verklaring, dat ze hij het vuile of bij het schoone waschgoed behooren, worden niet goed gemaakt door poëtische ontboezemingen als "Boven het slapende dorp drijft hoog aan den helderen hemel de zilveren maan en een groote vrede daalt neder in dezen schoonen zomernacht." (Blz. 12). Hierbij komt nog, dat het boekje naar zijn omvang voor kinderen van 6 à 7, doch naar zijn inhoud voor kinderen van 12 jaar of ouder bestemd schijnt. Het behoort dus tot de minder geschikte lectuur. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1907 |
W. Schippers De strooper, druk 1, 24 blz. | Willem, de zoon van Godvreezende ouders, had reeds vroeg neiging, om in de vrije natuur rond te dwalen en op avonturen uit te gaan. In aanraking gekomen met een "strooper", wist hij een geweer te verkrijgen. Zijn vader (zijn vrome moeder was al overleden) waarschuwde hem en drong er op aan, dat hij 't geweer weg zou doen. Hij kon echter zijn lust geen weerstand bieden. Op een Zondagmorgen heel vroeg ging hij er op uit en in de griendlanden schoot hij menige wilde eend. Daar werd hij door den vloed overvallen en zou er door verzwolgen zijn, als niet een oude griendwerker met een boot gekomen was, om hem te redden. Ongemerkt wist hij het ouderlijk huis te bereiken, zoodat niemand der huisgenooten iets van het voorval te weten kwam. Gevolg van dit avontuur was, dat hij niet meer uit stroopen ging. De Schrijver beoogt, te wijzen op het verkeerde van stroopen. Doch wij vreezen, dat hij geen doel zal treffen, aangezien kinderen van 7-9 jaren, voor wie dit werkje bestemd is, toch nog niet stroopen. Hij heeft een uitgebreide kennis van al, wat op de jacht betrekking heeft. Bij een grooten omhaal van woorden en een haast al te weelderigen stijl, is de inhoud mager en weinig belangrijk. 't Godsdienstig element in dit verhaaltje is zwak. Er wordt niet in aangetoond, dat stroopen diefstal is. Dat Willem tracht op listige wijze zijn misdrijf voor zijn vader te verbergen, bewijst gemis van waarachtig schuldgevoel. De strekking is zeker, te doen zien, dat het verkeerd en zondig is, Gods geboden te overtreden, of ook wel, dat God nog uitstel ter bekeering geven wil. De voorstelling hiervan is zwak; en 't punt, waarop het aankomt, blijft onaangeroerd. Later erkent Willem : "God wilde mijn levensdraad niet afsnijden, maar den overtreder een les bezorgen, die deze nimmer zou vergeten." We bemerken van de uitwerking dezer les niets anders, dan dat Willem niet meer stroopt. Hoewel er aanleiding genoeg was, wordt van de verzoening der zonden door Christus Jezus niet gesproken. Alleen wordt op bladz. 22 de Goede Herder even genoemd ("als de dood den mensch aangrijpt, die afgedwaald is van den goeden Herder.") Zonder meer zegt dit echter niet genoeg. Dit boekje heeft een net plaatje op den omslag en een mooi gekleurd plaatje van binnen. 't Papier is goed, de druk helder, de uitvoering in 't algemeen laat niets te wenschen over. De verhaaltrant is prettig. Ook de stijl is wel verzorgd: op afwisselenden vorm en juiste woordenkeus is gelet. Toch treffen we te veel vreemde en onbekende uitdrukkingen aan. Woorden als "functie" "repareeren", "proper", "tempo", "succes" begrijpen de kinderen niet; terwijl ook "centers", "talingen", "grienden" en "koddebeier" moeilijkheden zullen opleveren. Wat de Ethiek betreft, heeft dit verhaal ongetwijfeld ernstige gebreken. Doch wijl de schrijver niet tegen de Schrift ingaat, nu en dan naar Gods Woord verwijst, en vooral omdat aangedrongen wordt op heiliging van den dag des Heeren, willen wij het niet afkeuren. Maar van een warme aanbeveling kan toch geen sprake zijn. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1907 Open Jachin-boekbeoordelingen. |
W. Schippers De strooper, druk 2, 32 blz. | Willem is een flink handwerksman, die echter lust in het stroopen krijgt. Het verkeerde daarvan wil hij niet inzien; integendeel, het wordt een ware hartstocht. Op zekeren Zondagmorgen is hij zeer vroeg naar een rietveld gegaan om op wilde eenden te jagen_ Toen hij zich ver in het riet had gewaagd, kwam de vloed op zetten; hij tracht zich te redden, doch tevergeefs. In zijn angst lost hij vele schoten achtereen, die gelukkig gehoord worden. Bijna was hij verdronken, doch wordt in bewusteloozen toestand op het droge gebracht. Deze ernstige les wordt hem ten zegen. Matig aanbevolen. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1919 |