|
|
|
|
| Johanna De veilige haven binnengeloopen , druk 1, 54 blz. | Dit boekje heeft de verdienste, dat het een ware gebeurtenis bevat: de geschiedenis van een doodziek, verwaarloosd kind, dat in een ziekenverpleging bij Scheveningen werd opgenomen. Het ventje werd teeder verzorgd en kwam bij. Hij leerde daar den Bijbel kennen en in den Bijbel den Heere Jezus vinden. Hij werd bekeerd. De pleegzuster was zijn pleegmoeder geworden, en wist hem aan boord van een visscherman te krijgen. Maar van zijn eerste tocht kwam hij al niet terug. Met den Bijbel op het hart zonk hij weg in de golven. Hij was de veilige haven binnengeloopen. Dit boekje leest prettig. Het is in den kindertoon geschreven, dien de Schrijfster goed heeft getroffen. Johanna heeft er wel slag van, goed aan kinderen te vertellen. Weldenkende menschen herinneren ons nog zoo aan den rationalistischen Braver Hendrik-tijd. Kostje en kostjes zijn niet naar onzen taalkundigen smaak. In de uitdrukking "leeren om Gods wil te doen", (op blz. 15) is om natuurlijk overbodig. JOHANNA plaatst te weinig leesteekens, vooral komma's. Ruwe zeemanstermen, zooals "naar den kelder gaan" moesten gemeden zijn. De plaatjes zijn goed. Alleen waar de kleine man in den storm staat met zijn Bijbeltje in de hand, is het geheel veel te kalm; op het plaatje is het geen stormweer. De redding van het verlorene door onzen getrouwen Heiland wordt naar het leven geteekend. Gods opzoekende zondaarsliefde komt hier treffend uit. Bij vernieuwing wordt uit de ervaring bevestigd, dat God het verachte heeft uitverkoren. De middelen, die de Heere gebruikt: ziekenverpleging en dergelijke, mogen er meer door gewaardeerd worden. Ongereformeerd is het boekje niet. Toch hadden we het gaarne wat positiever gezien. De uitdrukking: "Hij (Jezus n.l.) kan je helpen", bij het bestrijden van de zonde, is o.i. te algemeen. Ondanks de gemaakte aanmerkingen kunnen we dit boekje vrijmoedig aanbevelen. De prijs, 30 cent voor een boekje van 54 blz., mag niet laag heeten. Toch is dit werkje best een schelling waard. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1907 Open Jachin-boekbeoordelingen. |
| Johanna De veilige haven binnengeloopen , druk 1, 54 blz. | Een verhaal, dat "een ware gebeurtenis" bevat. Waarom moet dit er bijstaan? Me dunkt, dat een of ander kind daardoor een wat vreemden indruk zal krijgen van vertellingen, waaraan dit epitheton niet hangt. De waarde van het verhaal als zoodanig wordt toch niet verhoogd door deze bijvoeging? En daarbij, gaat het wel in alle opzichten op? Zouden de gesprekken en gedachten niet vaak gefingeerd zijn? Overigens is het boekje boeiend geschreven. Hier en daar wordt eene minder gelukkige uitdrukking gebezigd als bv. op blz. 28, "vroeger kreeg ik daar mijn centen mee". Jammer dat de kleine Arie, waarvan de jongens wel zullen gaan houden,vooral, als ze lezen, dat hij den verrekijker niet gestolen heeft, op het plaatje, blz. 52, wel wat te oud is voorgesteld. Hij kan daar wel 18 jaar zijn. 't Boekje is echter beslist aan te bevelen als goede en gezonde lectuur voor onze kinderen, leeftijd 10-12 jaar. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1907 |
| Johanna De veilige haven binnengeloopen , druk 1, 54 blz. | "De veilige haven binnengeloopen", door Johanna, handelt over een jongen, die bij zijn weldoenster geld ontvreemdt, valschelijk verdacht wordt een verrekijker te hebben gestolen, bekeerd wordt, naar zee trekt en ..., omkomt in de golven. Op een allernaarst plaatje zien we hem en zijn makkers, zonder een spier te vertrekken, naar de diepte gaan. Met meer lof noem ik van dezelfde hand; "Moeder's spreuk". Heel aardig en eenvoudig wordt daarin verteld van de hulpvaardigheid en mededeelzaamheid van Floris D. De belooning blijft niet uit: een rijk heer, die er van hoort, zorgt dat F. voor onderwijzer kan studeeren. Men zou zoo zeggen; nu dat gaat mooier, dan t in de wereld meestal gebeurt, maar we lezen op 't titelblad : een ware geschiedenis. "Klein Leentje of Eere zij God" van dezelfde, leert ons een meisje kennen, dat een ouden tuinman lezen leert en hem, van haar eigen geld, een bijbel geeft. Een goed boekje evenals "Sneeuwvlok en Bruinoogje", waarin Johanna zeer goed vertelt van een jongen, die iets, dat hem zeer lief is, van de hand doet om voor zijn zieke moeder versterkende middelen te koopen. | Boekbeoordeling in Het Kind, 21-11-1908 |