Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk	Recensietekst	Bron
Jan van Groningen De verkeerde weg, druk 1, 89 blz.	G.K.C.O. 14 t.d.t. Een verhaal van verloren en herwonnen vriendschap. De kinderen van het dorpje Zuidland, dat door een vaarwater met Eemtil verbonden is, gaan in laatstgenoemde plaats naar school. Twee wegen leiden er heen. De gewone veilige weg gaat langs den dijk, de andere door buitendijks-welderland. Kees Zwart is er eens bijna verdronken, maar zijn beste kameraad, Maarten van der Woude, heeft hem gered. Aan Kees en Maarten is van nu af die weg door hun ouders verboden. Kees laat zich echter door slechte schoolmakkers verleiden om op dien weg allerlei kattekwaad uit te voeren, wat hem hoe langer hoe meer in ongelegenheid brengt, hem zijn ouders doet bedriegen en zijn kameraadschap met Maarten in gevaar brengt. Eindelijk begint zijn geweten te spreken, als ze hem zelfs tot diefstal verleiden willen. Hij belijdt in oprechtheid voor God zijn schuld en erkent ook voor zijn ouders zijn kwaad, terwijl hij zijn slechte makkers verlaat en de oude vriendschap met Maarten weer wordt hersteld. Dit is nu het derde boekje op één dag, dat wij in onze handen krijgen, waarin bandietenstreken van jongens uitgestald worden, ouders worden bedrogen en betere elementen meegesleept, die straks weer tot berouw komen. Bij het lezen dachten wij aan de films, die ook allerlei kwaad vertoonen, en daarom vaak tot navolging opwekken. Alleen: de film keurt het kwaad niet af; doch in onze verhalen wordt het kwaad zonde genoemd en tot boete en berouw aangespoord. Dat is het lichtpunt. Als het lezen van dergelijke verhalen er toe leiden mag, dat de jongens inzien, wat er van komt, als ze eenmaal den voet op den verkeerden weg hebben gezet en dóórhollen, en dat er voor een oprecht zondaar bij God vergiffenis en vrede voor 't hart te verkrijgen is, dan kan dergelijke lectuur nog nuttig zijn. Toch waarschuwen we steeds voor het o.i. gevaarlijke element, dat uit paedagogisch oogpunt in het uitteekenen van kwajongensstreken gelegen is. Nog een opmerking: Stadskinderen zullen wel eenige moeite hebben zich een goede voorstelling te maken van het polderland, waarin de geschiedenis zich afspeelt. Doch, de vertelling is vlot en laat duidelijk zien, wat er al in jongensharten kan omgaan. De hoofdstrekking is te waarschuwen tegen den omgang met slechte kameraden. Daarom: aanbevolen!	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1937
Jan van Groningen De verkeerde weg, druk 1, 89 blz.	jongensboek; geschikt voor een leeftijd van ± 12 jaar; algemeene strekking. Korte inhoud: Een echt jongensboek. Kees Zwart wordt meegetroond op het slechte pad door Lucas en Gerrit. Na den eersten stap gaat het van kwaad tot erger. Hij verlaat zijn eertijds trouwen kameraad Maarten, totdat eindelijk het Kees te bang wordt in 't gezelschap der beide deugnieten. En dat heeft plaats op een Zaterdagmiddag, als Lucas den ouden Bolt besteelt. Kees komt hierdoor tot inkeer. Hij vlucht weg van hen, vlucht weg naar huis en belijdt aan zijn ouders alles. Moeder wijst hem er op, dat de Heere het hart moet veranderen (blz. 86). Alles komt nu weer in orde. Ook Maarten wordt weer zijn vriend als te voren. Algemeene op- of aanmerkingen: Vooral aardig vinden we het ook, dat Moeder haar kind wijst op de eeuwigheid (blz. 18) en dat wij alleen eenmaal verantwoording zullen hebben af te leggen voor den Eeuwigen Rechter. Conclusie: Warm aanbevolen.	Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1937 Open Boekbeoordeling.
Jan van Groningen De verkeerde weg, druk 2, 91 blz.	G.K.C.O. (Cart. band). 14 t.d.t. Een verhaal van verloren en herwonnen vriendschap. De kinderen van het dorpje Zuidland, dat door een vaarwater met Eemtil verbonden is, gaan in laatstgenoemde plaats naar school. Twee wegen leiden er heen. De gewone veilige weg gaat langs den dijk, de andere door buitendijks-kwelderland. Kees Zwart is er eens bijna verdronken, maar zijn beste kameraad, Maarten van der Woude, heeft hem gered. Aan Kees en Maarten is van nu af die weg door hun ouders verboden. Kees laat zich echter door slechte schoolmakkers verleiden om op dien weg allerlei kattekwaad uit te voeren, wat hem hoe langer hoe meer in ongelegenheid brengt, hem zijn ouders doet bedriegen en zijn kameraadschap met Maarten in gevaar brengt. Eindelijk begint zijn geweten te spreken, als ze hem zelfs tot diefstal verleiden willen. Hij belijdt in oprechtheid voor God zijn schuld en erkent ook voor zijn ouders zijn kwaad, terwijl hij zijn slechte makkers verlaat en de oude vriendschap met Maarten weer wordt hersteld. Bij het lezen dachten wij onwillekeurig aan de films, die ook allerlei kwaad vertoonen en daarom vaak tot navolging opwekken. Alleen: de film keurt het kwaad niet af; doch in onze verhalen wordt het kwaad zonde genoemd en tot boete en berouw aangespoord. Dat is het lichtpunt. Als het lezen van dergelijke verhalen er toe leiden mag, dat de jongens inzien, wat er van komt, als ze eenmaal den voet op den verkeerden weg hebben gezet en dóórhollen, en dat er voor een oprecht zondaar bij God vergiffenis en vrede voor 't hart te verkrijgen is, dan kan dergelijke lectuur nog nuttig zijn. Toch waarschuwen we steeds voor het o.i. gevaarlijke element, dat uit paedagogisch oogpunt in het uitteekenen van kwajongensstreken gelegen is. Nog een opmerking: Stadskinderen zullen wel eenige moeite hebben zich een goede voorstelling te maken van het polderland, waarin de geschiedenis zich afspeelt. Doch de vertelling is vlot en laat duidelijk zien, wat er al in jongensharten kan omgaan. De hoofdstrekking is te waarschuwen tegen den omgang met slechte kameraden. Daarom: aanbevolen!	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1940