|
|
|
|
| Johanna De verloren dochter , druk 1, 112 blz. | Een boekje, dat, zooals de titel reeds aanduidt, voor groote Meisjes bestemd is en in zeer onderhoudende trant is geschreven. De vrouw van een scharenslijper heeft in haar jeugd niet naar de stem harer godvreezende ouders willen luisteren, is daardoor op een verkeerden weg gekomen, doet vervolgens een ongelukkig huwelijk en ziet voorts onder den invloed van hun slechten vader hare twee oudste kinderen als booswichten opgroeien. In hare wanhoop, dat haar jongste dochtertje, dat slechts 8 maanden telt, later denzelfden weg op zal gaan, of door den vader zal mishandeld worden, legt zij op Kerstavond het kind te vondeling voor de deur van een Christelijk gezin. Hier ontvangt het kind zijne opvoeding en wordt een braaf, godvreezend meisje. Het slot van het boekje verhaalt ons hoe moeder en dochter eindelijk elkaar terugvinden, terwijl de eerste ook tevens inziet, dat hare daad, hoewel door God ten goede beschikt, op zichzelf slecht was. Als de verloren zoon in de Gelijkenis, keert zij ten slotte, mede door den invloed van haar dochtertje, berouwvol tot haar Hemelschen Vader terug. Taal en stijl zijn zeer goed! | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1908 |
| Johanna De verloren dochter , druk 2, 109 blz. | Een dorpsmeisje wordt door ijdelheid verlokt naar de stad te gaan, hetgeen haar verderf is. Ze huwt met een lichtzinnig man, die haar slecht behandelt, en die maatschappelijk zóó daalt, dat het gezin met een woonwagen rondtrekt. Haar zoon groeit op tot een booswicht, haar dochter gaat den slechten weg op. Haar jongste kind wil ze voor zulk een leven bewaren, en legt het te vondeling bij vrome lieden, die kort te voren een kind verloren door den dood. Het kind wordt uitstekend opgevoed; de moeder ziet het geregeld terug, komt, weduwe geworden zijnde, in 't stadje wonen waar haar kind is, en maakt zich, kort voor haar sterven, bekend. Het kind is haar in haar laatste dagen tot grooten troost en wijst haar op God. Aanbevolen. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1919 |