Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk	Recensietekst	Bron
Jacques Porchat De vluchteling , druk 2, 140 blz.	"Eene bladzijde uit de geschiedenis der Fransche omwenteling in 1703." Zoo staat er op het titelblad. En de inhoud beantwoordt daaraan. Het verhaal gaat over eenen dokter, die voor het schrikbewind vlucht, in de Cevennes terecht komt, ontdekt wordt door een paar kinderen, broeder en zuster, die hem verbergen in eene grot en mededeelen van hun brood. De vijanden vinden eindelijk de verblijfplaats van den vluchteling, maar hem zelf niet. Daarvoor heeft een der kinderen weer gezorgd. De dokter wordt ten slotte arts bij het leger, en zijn redder, de jonge knaap, officier. 't Is naar het Fransch. De personen zijn ook in de Hollandsche bewerking Franschen gebleven. Dit achten wij te prijzen. Daardoor heeft de vorm het eigenaardig schoone, dat bij eene vertaling zoo licht verloren gaan kan, meer behouden. Dit heeft evenwel deze schaduwzijde, dat in het verhaal dingen voorkomen, die voor ons vreemd zijn, bijv. het telkens omhelzen. Een Hollandsche jongen begrijpt eenvoudig niet, hoe zoo'n flinke jongen als Herman dat doen kan. De strekking van het verhaal is: Heb uwen naaste lief als uzelven. Dat doel na te streven, is steeds een gevaarlijk ding voor eenen schrijver, die niet met de Gereformeerde waarheid doorvoed is. Allicht, haast zeiden wij: bijna zeker, gaat deze hierin min of meer feil. Dat naastenliefde alleen uit de liefde, de soevereine liefde Gods tot zondaren, kan voortkomen, en dan staat op de liefde Gods als een kunstgewrocht des Heiligen Geestes, dat wordt helaas, te vaak uit het oog verloren. Nu wordt dat in dit boekje niet geloochend, doch er had meer licht op dit punt moeten vallen. Een eigengerechtig jongenshart zal er niet door wakker geschrikt worden, eerder wordt zijn farizeïsme er door gesterkt. Deze opmerking verhindert ons echter niet, het aan te bevelen. 't Is voor de oudere leerlingen een uitnemend verhaal. Menigeen zal het zóó boeien, dat hij het in eens doorleest. Mogen er meer dergelijke verhalen komen uit dat Zuiden van Frankrijk. Maar dan liefst zulke, waarin het element des geloofs krachtiger spreekt dan hier, tot ons leedwezen, het geval is. De Désert-litteratuur is geenszins uitgeput. Op dat terrein liggen goudaderen, die nog lang niet uitgegraven zijn. De uitgever heeft dit boekje met zorg bewerkt. Fraaie omslag. Mooie plaatjes. Heldere druk. Alles wijst er op, dat de 2de druk van dit werkje niet de laatste zal zijn.	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1902 Open Jachin-boekbeoordelingen.