|
|
|
|
| Johanna Een God, die wonderen doet , druk 3, 24 blz. | Een Paaschverhaal om uit te reiken op het Kerstfeest? Liever reiken we Paaschboekjes uit op het Paaschfeest. Of worden er dan geen boekjes uitgegeven, en zoo neen, waarom niet? zouden we willen vragen. Maar genoeg. Uitgenomen eene bijna woordelijke herhaling van een achttal regels op blz. 12, is de geschiedenis van Willem en Doris, die vrienden werden; van Willem's ouders en grootouders èn van Doris' moeder, niet onaardig geschreven voor kinderen van b.v. 10- of 12-jarigen leeftijd. De schrijfster zegt niet dat het een waar verhaal is. Als werkelijk Doris en Doris' moeder zóó spoedig bekeerd zijn als het verhaal meedeelt, - zeker! God doet nog wonderen - dan is het om jaloersch te worden, en mag in ernst wel de bede worden opgezonden, dat we in de dagen, die wij beleven, van dergelijke bekeeringen eens wat meer mochten hooren! Prijs f 0.10. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1906 |
| Johanna Een God, die wonderen doet , druk 4, 32 blz. | Geïll. omslag, Een zwart plaatje. Prijs 10 cent. Wij vernemen hier de geschiedenis van een armen en ongelukkigen knaap. Een behoeftige weduwe, die met haar kinderen buiten God leeft, wordt ziek en komt daardoor in aanraking met een godvreezend geneesheer. Is zij eerst ontevreden met haar lot en afkeerig van Gods Woord, door het onderricht, dat het negenjarige zoontje des dokters aan haar kreupel kind geeft, wordt haar hart getroffen. Zij neemt tot den Heiland de toevlucht en sterft in het geloof, dat haar zonden vergeven zijn. Voor Doris, het kreupele jongetje, wordt gezorgd; ook hij leert den Heere kennen en erkent in al deze leidingen Gods wonderdoende hand. Er zullen wel niet veel kinderen gevonden worden, die op negenjarigen leeftijd reeds zoo spreken als het zoontje van den geneesheer, - maar de vertelling is eenvoudig en de weg ter zaligheid door Jezus alleen wordt duidelijk voorgesteld. Het boekje ziet er aantrekkelijk uit met zijn zincographischen omslag en het zwarte plaatje van binnen. Het verhaaltje laat zich gemakkelijk lezen. Flinke duidelijke letter. Op bladz. 3 staat, dat zij de dagen onmerkbaar langer zagen worden. Kan men iets "onmerkbaar" zien? Op blz. 9 zegt de vrouw: "Ik zal spoedig dood gaan". Hoewel de Schrijfster wellicht deze uitdrukking gekozen heeft om den bitteren en scherpen toon der vrouw te doen hooren, hadden we hier liever een ander woord gevonden. Ook is het jammer, dat de Schrijfster "Heer" voor Heere gebruikt, zoo kunnen we ons toch zeer goed met de stekking vereenigen. Treffend komt de scherpe tegenstelling uit tusschen "een Christelijke en godzalige opvoeding" en een opvoeding zonder God. Inderdaad een thema, dat in onze tijd niet ernstig genoeg kan worden behandeld. Moge dit verhaal op zijne vierde rondreis, door den Geest des Heeren nog zegen brengen in menige woning, vooral daar, waar men leeft zonder God en zonder hoop. Wij kunnen het vrijmoedig aanbevelen. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1912 |
| Johanna Een God, die wonderen doet , druk 4, 32 blz. | Het verhaal verplaatst ons in een zeer armoedig gezin. Een weduwe, vrouw Van der Schuur, hield door hard werken haar gezin er boven op. Zij had evenwel een zoontje, Doris, die zeer ongelukkig was en dien zij zoowat als een lastpost beschouwde. De jongen zelf gevoelde zich ook recht ongelukkig, te meer, omdat hij nog nooit gehoord had van een »Vader, die in de hemelen woont«, in Wiens hand ,ons aller lot berust en Die troost kan geven, als de menschen geen raad weten. Dit gezin werd bezocht door een vroom dokter, die in 's Heeren hand het middel werd, dat er voortaan vrede heerschte en God er werd gediend. Wij bevelen dit boekje van ganscher harte aan. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1912 |